Kort dagje. Alleen Quantumfysica en een Studiebegeleidingsbijeenkomst...
QF.
Deeltje in een doosje. En de zoveelste formule met energie. Verbanden zien, vinden, maken, en doordenken. Wel weer een zeer interessante les. En wat opgaven geoefend, zoals we ze op de toets zouden kunnen krijgen: geen 10, wel veel goed.
Studiebegeleidingsbijeenkomst Ik had nog wat geknutseld aan mijn leerdoelen voor de stage, maar ik heb nog geen bericht van het stagebureau. De leerdoelen van Joost zagen er dusdanig strak uit dat ik die gevraagd heb om inspiratie op te doen... Mirjam had nog een leuke activiteit: kernkwaliteiten. Ik had er zo een paar te pakken die ik wel bij me voelde passen, maar toen we daarna anderen kwaliteiten moesten geven, heb ik ze allemaal ook weer weggegeven. De kwaliteiten die anderen mij toedichten: kan goed luisteren, ambitieus, doorzetter en ordelijk. Best wel fijn om zoiets weg te geven en of van iemand anders te krijgen...
QF: Heisenberg. Af en toe bekruipt mij het gevoel dat we in een enorme miskleun van iemand met een zeer groot talent voor het verspreiden van zijn of haar ideeën zijn getrapt. Maar het leuke ervan is dat je daar dan wel nog allerlei berekeningen op los kan laten.
Waar maak je bijvoorbeeld die spleet van? Dat moet toch ergens ook invloed hebben? Net als vorige week: een foton meten doet de waarschijnlijkheidsgolf ineen klappen? Volgens mij kost meten ergens altijd energie, dus beïnvloed je de meting...
Ook een schitterend idee: het tunnelen: doordat de waarschijnijkheidsgolf door barrieres heen gaat (met moeite, dat dan weer wel) is het mogelijk om iets buiten die barrieres te vinden.
Materiaalkunde. We (ons groepje) moesten vandaag een workshop geven over een voorwerp, waarvan we dan de medestudenten met de verschillende materialen van dit voorwerp 'aan de slag' zouden laten gaan. Na mijn ervaring van de vorige keer (waar ik ver van tevoren klaar wilde zijn - en mijn groepsgenoten tot de laatste avond hadden gewacht én waarbij er uiteindelijk gewoon een voldoende stond) het heft in handen genomen. Ik wilde een voor het VO gebruiksklare workshop met alledaags materiaal: het sappak - een alledaagse composiet. Als voorbereiding daarop een bijna complete docentenhandleiding geschreven. De enige hiaten waren verschillende werkvormen bij verschillende onderdelen - dit leek me een leuke klus voor m'n groepsgenoten. Daarnaast zouden zij voor de sappakken en de practicumapparatuur zorgen. (Branders, driepoten, gaasjes, bekerglazen, stanleymessen, pincetten). Dat zou geen problemen geven. In de docentenhandleiding stonden ook alternatieven voor de diverse stappen. Resultaat: een presentatie (klik) - die ik nog wat opgekalefaterd heb - en drie sappakken. Geen werkbladen. Geen werkvormen. Geen practicumapparatuur - men was er van uitgegaan dat we in een practicumlokaal zouden zitten. Niet dus. Gelukkig stond plan C in de docentenhandleiding: Scoor een waterkoker. En - o voorzienigheid - had ik een stanleymes én twee eetstokjes bij me (om de stukjes materiaal uit de waterkoker op te vissen). Doordat de medestudenten niet zelf aan de slag hoefden met het losweken van de verschillende lagen van het sappak hielden we uiteindelijk best (te) veel tijd over. Had ik ook snel nog een link naar een educatief filmpje over het sappak op de laatste bladzijde van de presentatie gezet. Al met al liep het dus als een trein.
Capita Selecta Over mijn multiple choice-vraag met het laden van een condensator, waarna de lading zich herverdeelde over twee condensatoren en men vervolgens de spanning over deze condensatoren moest berekenen (of beredeneren bleek later) was ik - en de docent - redelijk tevreden. Wel werden mijn tekentalenten in twijfel getrokken - nou ja: dat is misschien overdreven. Ik zal in het vervolg iets duidelijker proberen te zijn. Oordeel zelf:
Best wel vermoeiend, 6 uren achter elkaar practica in een verduisterd lokaal. Maar het was de moeite waard. En ik hoefde maar één keer de 7 gordijnen te laten zakken.
De tweede klassen onderzochten de verschillende lichtbundels en schaduwen.
De derde klassen - voor het eerst dit jaar met de optica in de weer - onderzochten de vergroting.
Gisteren in het kader van een studiedag een bezoek gebracht bij studiegenoot Harmen in het Gomarus (tweetalig). Met veel plezier daar drie lessen bijgewoond.
De eerste en de derde waren lessen aan derde klassen die (net als ik) bezig zijn met een hoofdstuk over licht. En ik daar op z'n Lambrechtiaans tussendoor lopen, verdiepende vragen stellend. Ik merkte ook dat ik, net als Lambrecht, de didactiek (die overigens prima was) nog net wat scherper, net wat activerender kon stellen. Nu nog in m'n eigen lessen ook die helikopterview zien in te bouwen.
Wat ik opvallend vond in de les aan de tweede klas, was dat ze daar met een lastige formule bezig gingen (Q=mcdeltaT). waar in diverse sommen verschillende variabelen uitgerekend moesten worden. Lastig in de zin van: 4 variabelen, die delta en een aantal berekeningen met breuken. Daar kwam ook niet iedereen goed uit.
Ik was natuurlijk ook nieuwsgierig naar sectie-zaken: Ook zij hebben bij rapportvergaderingen de donkerste kolommen. En de verduistering in het lokaal is perfect geregeld:
Stevig en elektrisch (maar er zijn daar maar twee grote ramen).
Vorige week bij de introductie van het tweede hoofdstuk in H3 heb ik 'expertgroepen' als werkvorm gekozen om de kennis van vorig jaar over 'Licht' weer op te halen. Daar was ik toch niet echt tevreden mee. Het ging in het tweede jaar over lichtstralen, lichtbundels, hoek i = hoek t, schaduwvorming en kleur. Dit jaar gaat het voornamelijk over afbeelden.
Dus vandaag, na het bespreken van de gemaakte toets, lenzen (die oude, van de Kruisstraat) uitgedeeld: +5 en +15. Eerst gebruikt als vergrootglas, maar ook het vergelijken werd al snel gedaan: dikte, bolheid, verschil in vergroting, wanneer het beeld omdraait als je er doorheen kijkt... En toen het afbeelden: eerst de TL's, daarna met de lampen uit een scherp beeld vormen van buiten...
Prima introductie: de leerlingen worden als vanzelf nieuwsgierig naar het hoe en wat.
Quantum Fysica. De Broglie-golflengte: een stabiele baan komt overeen met een staande golf. Daarna het Double Slit Experiment - waarbij deeltjes zich gedragen als golven - te herkennen aan een interferentiepatroon. Maar als je kijkt naar waar het deeltje langsgaat, dan is het patroon weg. De golffunctie (waarschijnlijkheid) is ineen geklapt. En toen de Schrödinger vergelijking. Ik had me al even lekker gemaakt met de afleidingen, maar helaas werd dit niet zo uitgebreid behandeld. Meer dat we de delen (kinetische energie, plaatsfunctie, potentiële energie en tijdfunctie) moeten herkennen. Snap ik wel, maar ook wel een beetje jammer. Ik zat overigens naast Remco: ook wel eens verfrissend, naast iemand anders zitten.
Studiebegeleidingsbijeenkomst. Dat is een mondvol voor driekwartier. En broodnodig, want voorheen moesten studenten alles wat je voor een stage wanneer moet inleveren, welke eisen er gesteld worden en wat in gesprekken aan de orde komt, zelf uitvogelen. Dit is in een vorige kwaliteitsslag naar voren gekomen en voortvarend aangepakt. Daar houd ik wel van: gewoon professioneel. En ik kan dus niet even de herfstvakantie afwachten. Morgen meteen een gesprek met mijn teamleider aanvragen. Alvast een leerdoel besproken met Jan Uit Schagen. Als ik alvast een aantal leerdoelen in de andere blog zet, dan kan ik, elke keer dat ik daar aan werk, dit taggen en collegae - en misschien eventueel, maar dat vind ik wel spannend: leerlingen - vragen om hier op te reageren... Het gaat er niet alleen om dat ik aan de leerdoelen werk, maar dat ik kan laten zien hoe ik zoiets aan kan pakken.
Materiaalkunde. Doordat de bovenstaande bijeenkomst ietsje uitliep kwam ik net te laat bij materiaalkunde: ze waren al met de eerste vraag van de toets begonnen: Noem een chemische, een fysische, een mechanische en een dimensionele materiaaleigenschap. Makje. Wat is stoichiometrisch? Dat is iets met mengverhoudingen in een molecuul of reactie. Een sommetje met relatieve uitzetting, waarbij alle gegevens bekend waren: prima te doen. En toen nog 5 vragen over een spannings-rek-diagram: waarom noemen we de grootheden 'relatief', wat betekent een rechte lijn, hoe bepaal je de stijfheid, wat er gebeurt als de lijn afbuigt en waarom de lijn uiteindelijk naar beneden gaat (en op houdt - maar dat werd niet gevraagd).
Daarna nog 3 presentaties. Keramiek, Kunststoffen en Composieten. Prima te verhapstukken, maar wat zijn die 2e jaars nog bleu...
